Φόρουμ
Η ψηφιακή ενσάρκωση του θρυλικού Νονού συνεχίζεται από την ΕΑ και έτσι η αναγγελία του Godfather II μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη. Ανήκοντας σε μια κατηγορία που από μόνη της είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και με σύμμαχο τις υψηλές πωλήσεις του πρώτου μέρους, η εταιρία επιδιώκει να συνεχίσει την ιστορία από το σημείο που μας άφησε πριν από περίπου δύο χρόνια. Βέβαια, αυτό που θα θελήσουν οι περισσότεροι να μάθουν είναι αν καταφέρνει να κοιτάξει αξιοπρεπώς τον ανταγωνισμό και αυτό είναι ένα ερώτημα που για την ώρα θα παραμείνει μάλλον αναπάντητο.
Το Godfather II έρχεται δυναμικά με πολλές αλλαγές αλλά και προσθήκες και έτσι τα πρώτα λεπτά της ενασχόλησής μαζί του είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Πάντως γίνεται αντιληπτό πως η συγκεκριμένη δημιουργία προσπαθεί να αξιοποιήσει σε μεγάλο βαθμό κάτι από τις δυνατότητες των κονσόλων νέας γενιάς αλλά και του PC, κάτι που δεν είχε συμβεί στο πρώτο μέρος. Τότε η λογική του απλού port φάνταζε ως η ιδανική λόγω κόστους και πίεσης χρόνου. Το δεύτερο μέρος από την άλλη είναι σαφώς πιο απελευθερωμένο από τα δεσμά της ταινίας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι αποκομμένο.
Το ευχάριστο είναι πως πλέον ο χρόνος ανάπτυξης δεν καταναλώθηκε ώστε να αναπαραχθεί το αρχικό cast αλλά αξιοποιήθηκε σε πιο σημαντικούς τομείς. Το δεύτερο μέρος ουσιαστικά είναι μια αυτόνομη ιστορία που εκτυλίσσεται παράλληλα με την αντίστοιχη της δεύτερης κινηματογραφικής ταινίας, με τα δύο σενάρια να συνδέονται με έναν αρκετά επιτυχημένο τρόπο στα καλοδουλεμένα cut-scenes. Έτσι, η EA ασχολήθηκε περισσότερο με την ουσία και όχι τόσο με το εικαστικό θα λέγαμε μέρος, κάτι που γίνεται άμεσα ορατό. Γιατί σε γενικές γραμμές το Godfather II είναι υπερβολικά βελτιωμένο σε σχέση με το πρωτότυπο, με πολλά από τα λάθη του πρώτου μέρους να ανήκουν στο παρελθόν.
Η παραλαβή μιας ημιτελής έκδοσης του τίτλου για το PC αποτέλεσε πρακτικά και τον λόγο που για ακόμα μια φορά ζήσαμε τις έντονες μάχες των συμμοριών. Πλέον, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο Dominic Corleone, ένας σκληροτράχηλος χαρακτήρας που θέλει να επιβληθεί στην πόλη της Νέας Υόρκης και όχι μόνο. Αυτή τη φορά η δράση μεταφέρεται στο πάντα εξωτικό Miami, αλλά και στη Havana, με την γενικότερη κουλτούρα του συγκεκριμένου μέρους να ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του τίτλου.
The Godfather II
Γενικότερα, η EA θέλησε να προσφέρει αυτά που στέρησε από το κοινό της στο πρώτο μέρος και ευτυχώς το Godfather ΙΙ καταφέρνει και ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που η ίδια η εταιρία έχει δημιουργήσει. Το όλο οικοδόμημα στηρίζεται στο ίδιο του το περιεχόμενο και όχι στο βαρύ όνομά του και αυτό γίνεται ορατό από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Οι αποστολές πλέον έχουν μια συνέχεια, οι χαρακτήρες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και, φυσικά, η βία περισσεύει. Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω και την ύπαρξη ενός αρκετά εθιστικού multiplayer mode και τότε μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί πως κάτι έχει αλλάξει.
Αυτό που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τους παίκτες είναι πως ο Dominic δεν ξεκινάει τώρα την αναρρίχηση για να φτάσει στην κορυφή της οικογένειας, αλλά απεναντίας κατέχει ήδη τον τίτλο του Don. Από την άλλη, η οικογένεια Corleone έχει χάσει την παλιά της αίγλη και έτσι σκοπός του τίτλου θα είναι η εκ νέου αναγνώρισή της στις τάξεις του υποκόσμου. Μπορεί η ουσία να παραμένει η ίδια με το πρωτότυπο, μιας και απαιτείται και πάλι η αναγκαστική παροχή προστασίας σε ορισμένα καταστήματα, αλλά πλέον ο τρόπος που αυτή γίνεται έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το χρήμα σε μια πόλη -ή, πιο σωστά, τρεις πόλεις- όπου η εγκληματικότητα βασιλεύει.
Το πραγματικά νέο στοιχείο είναι πως ο Dominic θα πρέπει να διαλέγει τα μέλη τα οποία θα εισέλθουν στην οικογένεια, καθώς και να αξιοποιεί ανάλογα τις ικανότητές τους. Από τα όσα είδαμε γίνεται αντιληπτό πως η παρουσία τους δεν είναι διακοσμητική, μιας και σε ορισμένες αποστολές συνοδεύουν τον κεντρικό χαρακτήρα κατά πόδας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, η νοημοσύνη τους βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και ειδικά όταν ο πόλεμος των συμμοριών ανάψει για τα καλά, αυτοί δεν θα είναι υπολογίσιμοι αντίπαλοι. Μπορεί σταδιακά να γίνονται ολοένα και πιο ισχυροί, αλλά από την άλλη δεν μπορούν να κρύψουν τις σημαντικές τους αδυναμίες.
Mιας και έχουμε να κάνουμε με μια open-ended δημιουργία τα αυτοκίνητα δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από το Godfather II. Η έκταση των τριών πόλεων είναι αρκετά ικανοποιητική και έτσι η μετάβαση από το ένα μέρος στο άλλο είναι αρκετά χρονοβόρα. Δυστυχώς, τα οχήματα εξακολουθούν να έχουν μια περίεργη συμπεριφορά στον δρόμο, με το πλέον ορατό πρόβλημα να είναι η έλλειψη βάρους. Πιο συγκεκριμένα επιβραδύνουν και επιταχύνουν με έναν ιδιαίτερα άκομψο τρόπο, ενώ οι καταδιώξεις για την ώρα δείχνουν να είναι αρκετά βαρετές. Πάντως το πραγματικά νέο στοιχείο για το οποίο υπερηφανεύεται η EA είναι η Don’s View. Πρακτικά πρόκειται για έναν 3D χάρτη που όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό τον σκοπό, δηλαδή την απεικόνιση της εκάστοτε πόλης.
Η συγκεκριμένη επιλογή είναι ουσιαστικά ένα αυτόνομο mode, ένα mini game που εισάγει ορισμένα στοιχεία στρατηγικής στον τίτλο. Εδώ ο παίκτης μπορεί να ελέγχει τα καταστήματα τα οποία έχει υπό την προστασία του, να παρακολουθεί τις κινήσεις των αντιπάλων του και πολλά άλλα. Πλέον, όταν δέχεται επίθεση και ξεκινάει ένας πόλεμος συμμοριών, δεν θα εμφανίζεται ένα ρολόι -όπως συνέβαινε στο πρώτο μέρος- αλλά θα υπάρχει η ανάλογη ειδοποίηση. Έτσι, οι mob wars αποκτούν μια εντελώς διαφορετική εικόνα, σαφώς πιο ενδιαφέρουσα και με μεγαλύτερη πρόκληση. Παράλληλα, η συγκεκριμένη επιλογή παρέχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει ο χρήστης μέλη της οικογένειάς του σε όποια σημεία θέλει για την παροχή προστασίας, των οποίων τα στατιστικά θα μπορεί να παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή.
Επιστρέφοντας στον κυρίως τίτλο, τόσο οι μάχες σώμα με σώμα όσο και αυτές με τα όπλα, δείχνουν να λειτουργούν αρκετά σωστά, αν και η κάμερα δημιουργεί προβλήματα. Ειδικά σε κλειστούς χώρους η κατάσταση χειροτερεύει και ελπίζουμε να διορθωθεί στην τελική έκδοση, μιας και δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Dominic δεχόταν χτυπήματα από αντιπάλους που δεν έβλεπε. Δυστυχώς το πάντα ενδιαφέρον multiplayer δεν ήταν διαθέσιμο προς δοκιμή, μιας και οι servers της εταιρία παραμένουν ακόμα κλειστοί και έτσι δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα. Ωστόσο, αυτό που υπόσχεται η EA είναι πως τα δύο κύρια modes θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.
Πιο συγκεκριμένα, πολλά όπλα θα εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια δικτυακών αναμετρήσεων, αλλά όταν ο χρήστης αποκτήσει ένα από αυτά θα μπορεί στη συνέχεια να το αξιοποιήσει στο κυρίως story mode. Παράλληλα, τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα θα ανεβαίνουν σταδιακά, οπότε και όσοι δαπανήσουν πολλές ώρες σε offline επίπεδο θα έχουν ένα προβάδισμα όταν κατόπιν θελήσουν να αναμετρηθούν με κάποιον φίλο τους.
Σε αρκετά υψηλά επίπεδα δείχνει να κινείται και ο τεχνικός τομέας του Godfather II. Πέρα από τον αξιοθαύμαστο σχεδιασμό των πόλεων με την πλήρη απουσία loading, την παράσταση κλέβουν οι εκρήξεις. Αποτελώντας το highlight του συγκεκριμένου τομέα, αυτά τα εφέ διακρίνονται τόσο για τον επιτυχημένο σχεδιασμό τους, όσο και για τις καταστροφικές τους συνέπειες. Ιδιαίτερα προσεγμένα είναι και τα μοντέλα των χαρακτήρων, που όμως δείχνουν να υστερούν στον τομέα του animation. Τέλος, αρκετά πρόχειρος είναι ο σχεδιασμός ορισμένων κτιρίων και ειδικά των εσωτερικών τους χώρων, όπου πολλά αντικείμενα δεν παρουσιάζονται με την μορφή ενός τρισδιάστατου μοντέλου αλλά απεναντίας με ένα χαμηλής ανάλυσης texture.
Στον αντίποδα, το πακέτο ολοκληρώνεται από ένα αρκετά εμπνευσμένο μουσικό σύνολο, όπου και πάλι οι μελωδίες από το σαξόφωνο δίνουν τον τόνο. Οι διάλογοι είναι σχεδόν άψογοι και καθόλου κουραστικοί, αν και φυσικά, λόγω του γενικότερου ύφους, περιέχουν ένα αρκετά προκλητικό και ενήλικο λεξιλόγιο.
Σε γενικές γραμμές και από τα όσα καταφέραμε να δούμε από την έκδοση που παραλάβαμε, το Godfather ΙΙ δείχνει να καταφέρνει σε μεγάλο ποσοστό το σκοπό του. Αναμφισβήτητα είναι υπερβολικά βελτιωμένο σε σχέση με την πρωτότυπη έκδοση, αλλά το ζήτημα είναι τι καταφέρνει σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Απάντηση στο ερώτημα θα δοθεί τις επόμενες εβδομάδες όπου και ο τίτλος θα βρίσκεται στα καταστήματα και θα συνοδευτεί από ένα αναλυτικό review.
Το Godfather II έρχεται δυναμικά με πολλές αλλαγές αλλά και προσθήκες και έτσι τα πρώτα λεπτά της ενασχόλησής μαζί του είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Πάντως γίνεται αντιληπτό πως η συγκεκριμένη δημιουργία προσπαθεί να αξιοποιήσει σε μεγάλο βαθμό κάτι από τις δυνατότητες των κονσόλων νέας γενιάς αλλά και του PC, κάτι που δεν είχε συμβεί στο πρώτο μέρος. Τότε η λογική του απλού port φάνταζε ως η ιδανική λόγω κόστους και πίεσης χρόνου. Το δεύτερο μέρος από την άλλη είναι σαφώς πιο απελευθερωμένο από τα δεσμά της ταινίας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι αποκομμένο.
Το ευχάριστο είναι πως πλέον ο χρόνος ανάπτυξης δεν καταναλώθηκε ώστε να αναπαραχθεί το αρχικό cast αλλά αξιοποιήθηκε σε πιο σημαντικούς τομείς. Το δεύτερο μέρος ουσιαστικά είναι μια αυτόνομη ιστορία που εκτυλίσσεται παράλληλα με την αντίστοιχη της δεύτερης κινηματογραφικής ταινίας, με τα δύο σενάρια να συνδέονται με έναν αρκετά επιτυχημένο τρόπο στα καλοδουλεμένα cut-scenes. Έτσι, η EA ασχολήθηκε περισσότερο με την ουσία και όχι τόσο με το εικαστικό θα λέγαμε μέρος, κάτι που γίνεται άμεσα ορατό. Γιατί σε γενικές γραμμές το Godfather II είναι υπερβολικά βελτιωμένο σε σχέση με το πρωτότυπο, με πολλά από τα λάθη του πρώτου μέρους να ανήκουν στο παρελθόν.
Η παραλαβή μιας ημιτελής έκδοσης του τίτλου για το PC αποτέλεσε πρακτικά και τον λόγο που για ακόμα μια φορά ζήσαμε τις έντονες μάχες των συμμοριών. Πλέον, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο Dominic Corleone, ένας σκληροτράχηλος χαρακτήρας που θέλει να επιβληθεί στην πόλη της Νέας Υόρκης και όχι μόνο. Αυτή τη φορά η δράση μεταφέρεται στο πάντα εξωτικό Miami, αλλά και στη Havana, με την γενικότερη κουλτούρα του συγκεκριμένου μέρους να ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του τίτλου.
The Godfather II
Γενικότερα, η EA θέλησε να προσφέρει αυτά που στέρησε από το κοινό της στο πρώτο μέρος και ευτυχώς το Godfather ΙΙ καταφέρνει και ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που η ίδια η εταιρία έχει δημιουργήσει. Το όλο οικοδόμημα στηρίζεται στο ίδιο του το περιεχόμενο και όχι στο βαρύ όνομά του και αυτό γίνεται ορατό από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Οι αποστολές πλέον έχουν μια συνέχεια, οι χαρακτήρες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και, φυσικά, η βία περισσεύει. Προσθέστε σε όλα τα παραπάνω και την ύπαρξη ενός αρκετά εθιστικού multiplayer mode και τότε μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί πως κάτι έχει αλλάξει.
Αυτό που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τους παίκτες είναι πως ο Dominic δεν ξεκινάει τώρα την αναρρίχηση για να φτάσει στην κορυφή της οικογένειας, αλλά απεναντίας κατέχει ήδη τον τίτλο του Don. Από την άλλη, η οικογένεια Corleone έχει χάσει την παλιά της αίγλη και έτσι σκοπός του τίτλου θα είναι η εκ νέου αναγνώρισή της στις τάξεις του υποκόσμου. Μπορεί η ουσία να παραμένει η ίδια με το πρωτότυπο, μιας και απαιτείται και πάλι η αναγκαστική παροχή προστασίας σε ορισμένα καταστήματα, αλλά πλέον ο τρόπος που αυτή γίνεται έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το χρήμα σε μια πόλη -ή, πιο σωστά, τρεις πόλεις- όπου η εγκληματικότητα βασιλεύει.
Το πραγματικά νέο στοιχείο είναι πως ο Dominic θα πρέπει να διαλέγει τα μέλη τα οποία θα εισέλθουν στην οικογένεια, καθώς και να αξιοποιεί ανάλογα τις ικανότητές τους. Από τα όσα είδαμε γίνεται αντιληπτό πως η παρουσία τους δεν είναι διακοσμητική, μιας και σε ορισμένες αποστολές συνοδεύουν τον κεντρικό χαρακτήρα κατά πόδας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, η νοημοσύνη τους βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και ειδικά όταν ο πόλεμος των συμμοριών ανάψει για τα καλά, αυτοί δεν θα είναι υπολογίσιμοι αντίπαλοι. Μπορεί σταδιακά να γίνονται ολοένα και πιο ισχυροί, αλλά από την άλλη δεν μπορούν να κρύψουν τις σημαντικές τους αδυναμίες.
Mιας και έχουμε να κάνουμε με μια open-ended δημιουργία τα αυτοκίνητα δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν από το Godfather II. Η έκταση των τριών πόλεων είναι αρκετά ικανοποιητική και έτσι η μετάβαση από το ένα μέρος στο άλλο είναι αρκετά χρονοβόρα. Δυστυχώς, τα οχήματα εξακολουθούν να έχουν μια περίεργη συμπεριφορά στον δρόμο, με το πλέον ορατό πρόβλημα να είναι η έλλειψη βάρους. Πιο συγκεκριμένα επιβραδύνουν και επιταχύνουν με έναν ιδιαίτερα άκομψο τρόπο, ενώ οι καταδιώξεις για την ώρα δείχνουν να είναι αρκετά βαρετές. Πάντως το πραγματικά νέο στοιχείο για το οποίο υπερηφανεύεται η EA είναι η Don’s View. Πρακτικά πρόκειται για έναν 3D χάρτη που όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό τον σκοπό, δηλαδή την απεικόνιση της εκάστοτε πόλης.
Η συγκεκριμένη επιλογή είναι ουσιαστικά ένα αυτόνομο mode, ένα mini game που εισάγει ορισμένα στοιχεία στρατηγικής στον τίτλο. Εδώ ο παίκτης μπορεί να ελέγχει τα καταστήματα τα οποία έχει υπό την προστασία του, να παρακολουθεί τις κινήσεις των αντιπάλων του και πολλά άλλα. Πλέον, όταν δέχεται επίθεση και ξεκινάει ένας πόλεμος συμμοριών, δεν θα εμφανίζεται ένα ρολόι -όπως συνέβαινε στο πρώτο μέρος- αλλά θα υπάρχει η ανάλογη ειδοποίηση. Έτσι, οι mob wars αποκτούν μια εντελώς διαφορετική εικόνα, σαφώς πιο ενδιαφέρουσα και με μεγαλύτερη πρόκληση. Παράλληλα, η συγκεκριμένη επιλογή παρέχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει ο χρήστης μέλη της οικογένειάς του σε όποια σημεία θέλει για την παροχή προστασίας, των οποίων τα στατιστικά θα μπορεί να παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή.
Επιστρέφοντας στον κυρίως τίτλο, τόσο οι μάχες σώμα με σώμα όσο και αυτές με τα όπλα, δείχνουν να λειτουργούν αρκετά σωστά, αν και η κάμερα δημιουργεί προβλήματα. Ειδικά σε κλειστούς χώρους η κατάσταση χειροτερεύει και ελπίζουμε να διορθωθεί στην τελική έκδοση, μιας και δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Dominic δεχόταν χτυπήματα από αντιπάλους που δεν έβλεπε. Δυστυχώς το πάντα ενδιαφέρον multiplayer δεν ήταν διαθέσιμο προς δοκιμή, μιας και οι servers της εταιρία παραμένουν ακόμα κλειστοί και έτσι δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα. Ωστόσο, αυτό που υπόσχεται η EA είναι πως τα δύο κύρια modes θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.
Πιο συγκεκριμένα, πολλά όπλα θα εμφανίζονται μόνο κατά τη διάρκεια δικτυακών αναμετρήσεων, αλλά όταν ο χρήστης αποκτήσει ένα από αυτά θα μπορεί στη συνέχεια να το αξιοποιήσει στο κυρίως story mode. Παράλληλα, τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα θα ανεβαίνουν σταδιακά, οπότε και όσοι δαπανήσουν πολλές ώρες σε offline επίπεδο θα έχουν ένα προβάδισμα όταν κατόπιν θελήσουν να αναμετρηθούν με κάποιον φίλο τους.
Σε αρκετά υψηλά επίπεδα δείχνει να κινείται και ο τεχνικός τομέας του Godfather II. Πέρα από τον αξιοθαύμαστο σχεδιασμό των πόλεων με την πλήρη απουσία loading, την παράσταση κλέβουν οι εκρήξεις. Αποτελώντας το highlight του συγκεκριμένου τομέα, αυτά τα εφέ διακρίνονται τόσο για τον επιτυχημένο σχεδιασμό τους, όσο και για τις καταστροφικές τους συνέπειες. Ιδιαίτερα προσεγμένα είναι και τα μοντέλα των χαρακτήρων, που όμως δείχνουν να υστερούν στον τομέα του animation. Τέλος, αρκετά πρόχειρος είναι ο σχεδιασμός ορισμένων κτιρίων και ειδικά των εσωτερικών τους χώρων, όπου πολλά αντικείμενα δεν παρουσιάζονται με την μορφή ενός τρισδιάστατου μοντέλου αλλά απεναντίας με ένα χαμηλής ανάλυσης texture.
Στον αντίποδα, το πακέτο ολοκληρώνεται από ένα αρκετά εμπνευσμένο μουσικό σύνολο, όπου και πάλι οι μελωδίες από το σαξόφωνο δίνουν τον τόνο. Οι διάλογοι είναι σχεδόν άψογοι και καθόλου κουραστικοί, αν και φυσικά, λόγω του γενικότερου ύφους, περιέχουν ένα αρκετά προκλητικό και ενήλικο λεξιλόγιο.
Σε γενικές γραμμές και από τα όσα καταφέραμε να δούμε από την έκδοση που παραλάβαμε, το Godfather ΙΙ δείχνει να καταφέρνει σε μεγάλο ποσοστό το σκοπό του. Αναμφισβήτητα είναι υπερβολικά βελτιωμένο σε σχέση με την πρωτότυπη έκδοση, αλλά το ζήτημα είναι τι καταφέρνει σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Απάντηση στο ερώτημα θα δοθεί τις επόμενες εβδομάδες όπου και ο τίτλος θα βρίσκεται στα καταστήματα και θα συνοδευτεί από ένα αναλυτικό review.
